نام فارسی : گز شاهی
Tamarix aphylla :نام علمی
Athel pine, Athel tree, Athel tamarisk, and saltcedar :نام انگلیسی
انتشار این درخت از مصر و عراق و عربستان تا ایران و افغانستان و پاکستان بوده است. درختی است کبود رنگ و ارتفاع آن به ۱۵ متر بالغ می شود.
برگ های درخت دارای نیام و انتهای آن ها نوکدار است. گل آذین آن خوشه ای باریک انبوه با پایک کوتاه است. گل هایش دارای گلبرگ باریک و کشیده است. نام محلی آن در جنوب خراسان و کرمان گز شاهی و در بلوچستان گزلی و قوره گز و کِره می باشد. چوبش سفید و شکننده است و در تثبیت ریگ های روان در جنوب کشور گاهی به کار می رود.
گز شاهی درختی با عمر طولانی است. این درخت به علت رسیدن ریشه به آب های زیرزمینی زمین عمر طولانی میکند ودربرابر خشکی فوق العاده مقاوم است. استقامت آن در برابر برف بسیار اندک است و در صورت بارش برف در مناطق گرمسیری خشک می شود ولی مقاومت آن در برابر تغییرات زیاد دما بالا است. ارتفاع این درخت به ۱۰ تا ۲۰ متر میرسد. این گیاه بیشتر در جاهای خشک، کنار آبهای شور، در زمینهای شوره زار و کنار رودخانهها رشد میکند
مناسبترین جا برای رشد و زیاد شدن آن منطقه های گرم وخشک بیابانی و خاکهای شور است. این درخت در برابر تغییر دمای هوا مقاومت زیادی دارد. بهعلاوه مناسبترین خاک برای رشد گیاه گز، خاک لومی است. نزدیک دریا، شنهای ساحلی و اطراف رودخانهها جای مناسبی برای رشد گیاه گز هستند. همچنین در کنار نهرهای زمینهای شور و شنی و گودالهای مرطوب و بستر رودخانهها این گیاه به خوبی رشد میکند.