وضعیت اضطراری آب

مطالعۀ جدیدی از هلند بر وضعیت اضطراری آب به عنوان مسئله ای جهانی تاکید می ورزد. پروفسور “مارک بیرکنز”  و تیم دانشگاه “اوترشت” آبهای زیرزمینی را به عنوان منبع ارزیابی کردند و دریافتند که سرعت کاهش آن بین سالهای ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰  دو برابر شده و سفره های آب زیرزمینی سالیانه تقریباً ۱۱۲ کیلومتر مکعب آب از دست می دهند. این میزان استفاده برای بیشتر سفره های آبی بسیار فراتر از قابلیت آنها برای پرشدن مجدد است.

   با توجه به نامعلوم بودن حجم کل آبهای زیرزمینی، دانشمندان نمی توانند دقیقاً تعیین کنند که ذخایر جهانی چه هنگام به پایان می رسند.  معهذا این مسئله می تواند در کشورهایی مانند آمریکا بحرانی باشد که در آن آبهای زیرزمینی % ۹۵ از نیاز کشور را تامین می کنند.  مثلاً در “میدوست” سفره ی آبی ۱۲۸۰ کیلومتری “اگالالا”  آب آشامیدنی هشت ایالت “میدوست” را تامین و یک پنچم زمینهای مزروعی این کشور را آبیاری می کند. با این حال با سرعتی درحال خشک شدن است که به گفتۀ برخی از دانشمندان آن را ظرف مدت زمان کوتاه ۲۵ سال خشک خواهد کرد. 

 

به علاوه محققان دریافتند که ۷۰ تا % ۸۰از آب به مصرف کشاورزی می رسد که بیشتر آن صرف تولید مواد غذایی یا اقلام دیگر می شود.

   بر اساس “انستیتو آب بین المللی استکهلم” بزرگترین استفاده آب کشاورزی بخاطر تولید گوشت است و رژیم های غذایی متکی بر گوشت بسیار بیش از رژیمهای گیاهی آب مصرف می کنند. متخصصان این را نیز دریافته اند که مصرف گوشت یکی از دلایل اصلی گرمایش جهانی است. نمایندۀ مجلس انگلستان، “آقای ویرندرا شارما” در مصاحبه ای با برای حل تغییرات اقلیمی و بهبود سلامت عمومی بر ضرورت تعدیل رژیم ما تاکید ورزید.

 تولید گوشت نسبت به کاشت سبزیجات آب به مراتب بیشتری مصرف می کند. آیا به نظر شما تغییر در سبک زندگی مانند مصرف گوشت کمتر برای صرفه جویی در انرژی و آب مهم هستند؟

 

  “ویرندرا شارما”، عضو پارلمان انگلستان:

  اول اینکه از نظر سلامتی مهم است چون از لحاظ علمی ثابت شده، همۀ متخصصان سلامتی،  همۀ دانشمندان،  همگی هیئتهای کمپین کننده نیز عنوان می کنند که این حقیقت دارد که رژیم وگان (گیاهخواری مطلق) می تواند به کاهش بیماریها کمک کند. من به آن ایمان راسخ دارم و از آن حمایت می کنم. و به نظر من خوردن گوشت کمتر در کاهش رد پاهای کربنی، در کاهش آب مصرفی موثر است.                             

 ما به مردم میگوییم که به صورت ارگانیک کشاورزی کنند و آب باران وآبهای زمینی را ذخیره کنند، از زمین حفاظت کنند، درخت بکارند تا آب باران جذب شود و غیره…

 

  یک روستا در منطقه “الوار” از راجستان هندوستان، توانسته طوری آب را هدایت کنند که  ۵ رود منطقه را احیا کرده اند،  ۵ رودی که به خاطر برداشتمقدار زیادی آب قبلا خشک شده بودند، دوباره احیا شدند.  ما نیز میتوانیم این چیزها را  از آنها یاد بگیریم. اما این میزان کاهش آب در مقایسه با مقدار بسیار زیادی که برای تولید محصولات حیوانی مصرف میشود،هیچ است. 

 

  برای تولید یک وعده گوشت گاو،  ۴۶۶۴ لیتر آب مصرف میشود، اما کل آب مصرفی برای یک وعده غذای وگان، فقط ۳۷۱ لیتر است. بخش دامداری بزرگترین منبع آلوده کننده آب میباشد.  آب برای هستی ما حکم همه چیز را دارد.  ما باید از آب حراست کنیم؛  باید هر کاری که توان اش را داریم، انجام دهیم. و قدم اول با وگان شدن (گیاهخوار کامل) آغاز می شود.  

source:phce.org

 

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme