محلول پاشی درختان پسته

امروزه محلولپاشی عناصر غذایی در اکثر باغها متداول شده و اثرات مطلوب آن روی خصوصیات رویشی، عملکرد و کیفیت میوه مشهود است. در دوره رشد و نمو سریع میوه که رقابت برای جذب مواد غذایی بین اندامهای زایشی و ریشه ها، از فعالیت ریشه ها می کاهد و در نتیجه جذب مواد غذایی کاهشمی یابد با محلول پاشی، این رقابت کاهش و پایین بودن کارایی جذب (pH می یابد. همچنین در شرایط نامساعد خاک از نظر شیمیایی( مثلاً بالا بودن عناصر غذایی توسط ریشه، محلول پاشی می تواند مفید واقع شود.

محلول پاشی بیشتر برای رفع کمبود عناصر کم نیاز( مانند آهن، روی، مس، منگنز و بر) و در موارد اضطراری و خاص برای رساندن عناصر پرنیاز خصوصاً ازت به درختان پسته مورد استفاده قرار می گیرد. در مناطق پسته کاری به دلیل جذب عناصر کم نیاز( آهن، روی، مس و منگنز) از خاک با مشکل مواجه است که ،pH آهکی بودن خاکها و بالا بودن برای رفع این مشکل یکی از راهها محلولپاشی این عناصر می باشد که بعد از انجام تجزیه برگ و تشخیص کمبود هر یک از عناصر ذکر شده قابل توصیه می باشد.

در مورد هر یک از عناصر غلظت و زمان محلول پاشی خاصی باید استفاده شود. البته همانطور که ذکر گردید یکی از راههای رفع کمبود عناصر کم نیاز محلول پاشی است و راه دیگر بهبود وضعیت خاک (حداقل بطور موضعی و در اطراف ریشه درختان در عمق تراکم ریشه های موئین و ریز) از طریق کاربرد مواد اصلاح کننده ای همچون گوگرد، گچ و مواد آلی می باشد.

این تصور که کمبود عناصر پرنیاز( ازت، فسفر و پتاسیم) را بتوان از طریق محلولپاشی برطرف نمود اشتباه می باشد، چرا که نیاز درختان به این عناصر بیشتر از آن است که با محلولپاشی بتوان نیاز را برطرف نمود فقط در مواقع اضطراری برای رفع کمبودهای لحظه ای و محدود و در موارد خاصمثل اوایل دوره رشد بعنوان عملی مکمل و کمکی می تواند مطرح باشد.

در انجام محلولپاشی درختان پسته به طور کلی به موارد زیر باید توجه شود:

– درختان از نظر عناصر پرنیاز( ازت، فسفر و پتاسیم) دچار کمبود نباشند. به عبارتی وقتی محلولپاشی عناصر کم نیاز می تواند برروی عملکرد و کیفیت میوه موثر واقع شود که نیاز غذایی درختان از نظر عناصر اصلی و پرنیاز برطرف شده باشد.

– مواقعی محلولپاشی انجام گیرد که درخت تشنه نباشد به عبارت دیگر محلولپاشی باید قبل یا چند روز بعد از آبیاری صورت گیرد. در مناطق پسته کاری که دور آبیاری معمولاً زیاد می باشد به این امر باید توجه ویژه

داشت و سعی نمود برنامه محلولپاشی طوری تنظیم شود که حتی المقدور نزدیک به زمان آبیاری باغها باشد.

– زمان محلولپاشی در روز بسیار مهم است بهتر است محلولپاشی در هوایی خنک در صبح زود و یا عصر انجام شود تا کارایی جذب عناصر توسط برگها بیشتر باشد و در ضمن سوختگی برگ ایجاد ننماید.

– زمان محلولپاشی در طول دوره رشد نیز حائز اهمیت است. هر چه برگ درختان جوانتر باشد کارایی جذب عناصر غذایی بوسیله برگ بیشتر خواهد بود.

بنابراین در درختان پسته، اواسط اردیبهشت ماه برای محلولپاشی برگ مناسب می باشد و هر چه به اواخر فصل نزدیک شویم کارایی جذب به دلیل ضخیم شدن برگها کاهش  می یابد. تعداد محلولپاشی ها در هر دوره رشد بستگی به شدت کمبود عناصر غذایی کم نیاز دارد و از ۱ تا ۳ بار متغییر می باشد.

– غلظت محلول مورد استفاده بسیار مهم بوده و بایستی مطابق با توصیه های کارشناسان و اهل فن تنظیم گردد. غلیظ بودن محلول علاوه بر گرفتگی نازلها، موجب سوزش برگها می شود خصوصاً در مناطقی که دور آبیاری خیلی بالاست و از ۶۰ روز بیشتر است.

با نظر کارشناسان باید غلظت ها را از حد استاندارد نیز کمتر در ۵  و ۶ در هزار می شود، منظور غلظت در – نظر گرفت.

علاوه بر این باید دقت نمود وقتی صحبت از غلظت مثلاً  هکتار است و این غلظت یعنی ۵ لیتر یا ۵ کیلوگرم از کود میکرو در هزار لیتر آب برای مصرف در یک هکتار باغ است و اگر در مساحت کمتری مثلاً نیم هکتار پاشیده شود مثل این است که غلظت دو برابر شده است.

– نوع سمپاشی نیز در انجام یک محلولپاشی موفق اهمیت دارد. بطوریکه سمپاشی بایستی قدرت پودر کردن محلول را داشته باشد تا بتواند کودها را به صورت قطرات بسیار ریز روی برگها بپاشد.

– برای انجام محلولپاشی با کودهای جامد که نیاز به حل کردن آنها در آب می باشد باید ابتدا کودهای مورد نظر را در آب کاملاً حل نموده سپسمحلول زلال رویی را درون تانکر سمپاش ریخته و مصرف نمود در غیر این صورت رسوبات مخصوصاً ذرات حل نشده سولفات مسموجب سوزش برگها می شوند.

منبع: سیدجواد حسینی فرد- عضو هیات علمی موسسه تحقیقات پسته کشور