شاخص شوری کودها (salt index)

کود های شیمیایی به آندسته از کودهایی گفته می شود که منشا مصنوعی و صنعتی دارند و در کارخانجات تولید و فرآوری می شوند. بارها تاکید شده است که درختان پرمحصول پسته را نمی توان صرفا با دادن کودهای دامی مدیریت کرد. درختان پسته نیازمند مقادیر بالایی عناصر بخصوص در دوره های بحرانی هستند.

 

بعنوان مثال کودهای دامی در بهترین حالت ممکن دارای ۳ درصد پتاسیم K کل در خود هستند و این در حالی است که کود سولوپتاس SOP دارای بالای ۵۰ درصد پتاسیم K در ترکیب خود است. بهر روی نمی شود در دوره پر شدن مغز از سولوپتاس استفاده نکرد و روی به کودهای دامی آورد! یک مساله مهم در مورد کودهای مختلف مورد استفاده در باغات پسته توجه به شاخص شوری کودهای شیمیایی است.

 

در خاکها و آبهای شور و لب شور استفاده از کودهایی که دارای شاخص شوری یا salt index بالایی هستند صحیح نیست و موجب آسیب به درختان و خاک خواهد شد. در مصرف کودها حتما باید به شاخص شوری توجه کنیم. کودهای مختلف شیمیایی مرکب از نمکهای محلولی هستند که موجب افزایش غلظت یونی در محلول خاک می شوند. افزایش یافتن غلظت یونی در محلول خاک موجب افزایش فشار اسمزی محلول خاک میشود و در عین حال موجب موجب کاهش پتانسیل جذب آب می شود.

 

کاهش پتانسیل جذب آب در محیط اطراف ریشه یا رایزوسفر موجب ظهور علایمی می شود که شباهت به کمبود یا استرس آبی دارند! یعنی در درختانی که از شوری رنج می برند شباهت به درختانی دارند که از کمبود آب رنج می برند و در این در حالیست است که بحد مکفی آبیاری انجام می شود! افزایش یافتن شاخص شوری در حقیقت عبارتست از افزایش یافتن فشار اسمزی محلول خاک در اثر افزودن کودهای مختلف شیمیایی. از میان کودهای شیمیایی مختلف کودهای نیتروژنه N، پتاسه K و گوگردی S دارای بالاترین شاخص شوری هستند.

 

 

جالب اینجاست که کودهای فسفره P دارای کمترین شاخص شوری یا salt index هستند. طرز اندازه گیری شاخص شوری بدین نحو است که ابتدا کود را به خاک اضافه می کنند و ۵ روز بعد مقدار فشار اسمزیک محلول خاک را می سنجند. ملاحظات و نکات زیادی در مورد اندازه گیری شاخص شوری باید ملحوظ شوند از جمله رقم یا واریته گیاه، نحوه مصرف کود یا پلیسمنت، زمان مصرف، بافت و شرایط خاک و مقدار رطوبت موجود در خاک. همه این عوامل روی شاخص شوری تاثیر گذار هستند. در مورد کودهای شیمیایی نیتروژنه N از نظر شاخص شوری یا salt index نتایج بدین صورت است.

 

 

نیترات آمونیوم دارای شاخص شوری ۱۰۱، نیترات سدیم  دارای شاخص شوری ۱۰۰، اوره دارای شاخص شوری ۷۲، سولفات آمونیوم دارای شاخص شوری ۶۹. بصورت خلاصه از میان کودهای نیتروژنه مورد مصرف در باغات پسته نیترات آمونیوم دارای بالاترین و سولفات آمونیوم دارای کمترین شاخص شوری هستند. در مورد بررسی شاخص شوری یا salt index کودهای فسفره مورد استفاده در باغات پسته هم نتایج بدین شرح هستند دی آمونیوم فسفات شاخص شوری ۲۹، مونو آمونیوم فسفات شاخص شوری ۲۷، سوپرفسفات تریپل شاخص شوری ۱۰.

 

بخوبی مشخص می شود که بترتیب دی آمونیوم فسفات دارای بیشترین و سوپرفسفات دارای کمترین شاخص شوری هستند. در مورد کودهای شییمیایی پتاسه هم نتایج بدین شرح هستند کلرور پتاسیم دارای شاخص شوری ۱۱۶، نیترات پتاسیم شاخص شوری ۷۳، سولفات پتاسیم شاخص شوری ۴۶، قطعا در زمین های با شوری بالا کلرور پتاسیم بدلیل شاخص شوری بالا قابل توصیه نیست همچنین بهترین کود پتاسه از نظر salt index سولفات پتاسیم است که به سه شکل گرانوله، کشکی یا سنگی و سولوپتاس یا sop در بازار مصرف وجود دارد

 

 

source:http://mjamalizadeh.persianblog.ir/جناب مهندس جمالیزاده

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme