گیاهان شورپسند (یا گیاهان شورهزی/شورزی) گیاهانی هستند که میتوانند با آب دریا و دیگر آبها و خاکهای شور همزیستی کنند و میتوان از آب دریا برای آبیاری آنها استفاده کرد. با توجه به منابع سرشار آب دریا این گیاهان کمک بسیار خوبی برای مهار بیابان و بیابان زدایی هستند. چندین کشور از این گیاهان در زیستبوم خود استفاده میکنند. گیاهانی همچو حرا و سالیکورنیا و اسفناج باغی در این گروه قرار میگیرند.
گیاهان بوتهای شورپسند بر روی خاکهایی که شوری سولفاته-کلریده دارند و یا نزدیک سفرههای آبی زیرزمینی قرار گرفتهاند نظیر فرورفتگیهایسولونچاک (شور و قلیایی) و سولونچاکهای سواحل، رشد میکنند که دارای برگهای کوچک یا بیبرگ هستند. ترکه یا سرشاخههای جوان ضخیم و ماشورهای و معمولاً با برگهای گوشتی است. شیره سلول از محلول نمکهای سولفاته و کلراته اشباع میباشد. گاهی اوقات تا ۴۵ درصد وزن خشک مطلق برگها را نمک تشکیل میدهد. فراوانی نمکهای محلول در آب باعث افزایش فشار اسمزی شیره سلول و به تاخیر انداختن تبخیر و تعرق میگردد. در بعضی از گیاهان شورپسند فشار اسمزی به ۲۰۰ اتمسفر نیز میرسد