گرده در درختان پسته

گیاه پسته مانند برخی درختان میوه درختانی هستند که دارای درخت نر و درخت ماده هستند. گلهای نر روی یک درخت و گلهای ماده روی درختان دیگر تولید می شوند. در هنگام گرده افشانی درختان نر باید بمقدار کافی دانه گرده تولید کنند تا بتوانند گلهای ماده را تلقیح کنند.

در کالیفرنیا رقم نر Peters همپوشانی خوبی از نظر تولید گرده مناسب برای درختان ماده رقم Kerman را دارد. اما باز هم در برخی سالها ممکن تولید گرده توسط رقم نر Peters زودنر از رقم باز شدن گلهای ماده در رقم Kerman حادث شود. بهمین علت پیشنهاد شده که گرده های رقم های نر مانند Peters و سایر واریته های نر بعنوان مثال واریته atlantica جمع آوری شوند و ذخیره شوند و بعدا در زمان مناسب روی درختان ماده پاشیده شوند. علاوه بر گرده پاشی دستی میتوان گرده ها را در زمان مناسب با دستگاه گرده پاش و سایر تجهیزات دیگر مناسب روی درختان ماده اسپری کرد-گرده افشانی مصنوعی.

در گرده افشانی می توان توده ای ابر مانند از دانه های گرده به اضافه مواد افزودنی دیگر در محیط باغ ایجاد کرد. یکی از تحقیقات مهم و کاربردی در پسته این است که بفهمیم واقعا لانگیویتی یا مدت دوره حیات یا زنده مانده دانه گرده چقدر است. بعبارت ساده تر دانه گرده در درختان پسته تا چه مدت قدرت زنده ماندن و تلقیح گلهای ماده را دارد؟ آزمایش نخست برای ارزیابی قدرت زنده ماندن دانه های گرده در پسته قرار دادن دانه های گرده در غلظت های مختلف محیط  کشت شوگر آگار است. در طول سه سال غلظت های مختلف شوگر آگار و تاثیر آن بر جوانه زنی دانه های گرده یا germination و همچنین قدرت زنده ماندن یا viability مورد بررسی قرار گرفت.

تحقیقات و دیتاها نشان داد که قدرت جوانه زنی دانه های گرده در پسته در محیط کشت با غلظت ۱۰ درصد ساکارز و ۱ درصد آگاروز دارای بالاترین مقدار germination بود. این غلظت سوکروز و آگاروز بعنوان پایه مطالعه مورد استناد قرار گرفت. دانه های گرده از درختان نر استحصال شد. بدین صورت که گلهای نر درختان در مرحله ای باشند که هنوز به مرحله رهاسازی دانه گرده نرسیده باشند و بتوان در محیط لابراتواری بعد از مدتی گرده ها را استحصال کرد-کمی قبل از باز شدن گلهای نر.

درصد germination دانه های گرده پاشیده شده روی محیط ساکاروز-آگاروز ۲۴ ساعت پس از پاشیدن مورد شمارش و محاسبه قرار گرفت. در مقایسه با این تیمار یعنی تیمار سوکروز-آگاروز تیمار دیگری بعنوان شاهد یا مورد مقایسه منظور شد. تیمار مورد مقایسه دوم viability  دانه های گرده ای بود که در محیط سوکروز-آگاروز قرار نمی گرفتند و یا اصطلاحا در شرایط باغ بودند. نتایج نشان داد که از نظر قدرت زنده مانده دانه های گرده اختلاف چندانی وجود ندارد در بین دیتاها viability  دانه های گرده در تیمار لابراتوار و باغ ۵۵ و ۵۲ درصد محاسبه شد! نتایج آزمایشات نشان داده اند در طول زمان قدرت زنده ماندن دانه های گرده در درختان پسته کاهش خواهد یافت و هر چه دانه گرده تازه تر باشد قدرت زنده ماندن وباروری آن بیشتر است.

بعنوان مثال در یک تحقیق مشخص شده است که قدرت germination دانه های گرده بعد از گذشت ۱۰ روز از ۹۲ درصد به ۵۱ درصد می رسد. مطالعات نشان داده قدرت ویابیلتی یا ماندگاری دانه های گرده در هفت گونه مختلف راسته pistacia مانند بسیاری از گیاهان دیگر در شرایط دماهای پایین و صفر درجه بسیار بیشتر از دماها یا شرایط محیط طبیعی است. بصورتی که قدرت باروری و جوانه زنی دانه گرده در پسته در دماهای اتاق یا room temperature در عرض سه الی چهار روز بسرعت افت می کند و این در حالیست که در دماهای پایین در یخچال یا فریزر یا رفیجستورها ممکن است ماهها ماندگاری داششته باشد.

اگر شرایط دمایی یخچال و ….مساعد باشد دانه های گرده می توانند تا ۵۲ ماه ماندگاری و قدرت باروری و تلقیح خود را داشته باشند. مطالعات مختلف نشان داده در قدرت ماندگاری دانه های گرده در درختان پسته در شرایط مختلف فاکتورهای مختلفی نقش دارند از جمله درصد رطوبت دانه گرده، محل نگهداری ودرصد طوبت نسبی محل نگهداری. یک مساله جالب این است که ممکن است از یک سال به سال دیگر درصد جرمینیشن دانه های گرده حتی در یک واریته با هم فرق کند و تفاوت داشته باشد و این موضوع غیرعادی نیست. حتی ممکن است درصد germination در میان دو sample مختلف هم با هم متفاوت باشد.

در پاره ای از موارد پالن ها یا  دانه های گرده ای که از یخچال بیرون آورده شده بودند از نظر قدرت جوانه زنی وضعیت بهتری داشتند. بهر روی مطالعات نشان داده دانه های گرده در پسته بهتر است حتما در دماهای پایین و در یخچال نگه داری شوند تا بتوانند قدرت جوانه زنی خود را حفظ کنند.

source:http://mjamalizadeh.persianblog.ir/جناب مهندس جمالیزاده