پسته در تاریخ

مسعودی مورخ وجهانگرد قرن چهارم هجری قمری در کتاب مروٌج الذٌهب و معادن الجوهر نوشته است : «چون آدم ازبهشت بیرون شد مشتی گندم و سی شاخه از درختان بهشت همراه داشت که از آن جمله سه میوه پوست دار بود : بادام ، فندق ، پسته».

محمد ابن جریر طبری (قرن سوم هجری قمری )پیدایش پسته رابا استقرارحضرت آدم درکره زمین هم زمان دانسته و نوشته است :”گویند میوهایی که خداوند هنگام هبوط به آدم داد سی جور بود ده نوع میوه پوست دار،ده نوع میوه هسته دار وده نوع میوه بی پوست وبی هسته .میوه های پوست دار شامل :گردو،بادام،وپسته و…”. درتورات نیز از پسته سخن به میان آمده است.

در باب ۴۳از سفر پیدایش گفته شده است که “یعقوب هنگام فرستادن فرزندانش به دربار یوسف حاکم مصر توصیه می کند که از محصولات سرزمین خود به عنوان ارمغان برایش ببرند”.درزمره ی این پیشکش ها از عسل،کتیرا وپسته نام برده شده است .