معرفی علفهای هرز باغات پسته

علف هرز هریز

معمولاً به صورت لکه ای در باغ ظاهر می شود. ترشحات سمی ریزوم های (اندام های رویشی قابل تکثیر) آن موجب ضعف درختان، زردی و کم رشدی درختان شده و گاهی رشد آن در اطراف طوقه سبب رشد عوامل بیماری زا می شود.

علف هرز کاتوس (گزپیچ)
 از علف های هرز مهاجم باغ های پسته است. بذر آن به وسیله باد پراکنده می شود و پس از تثبیت بذر در خاک، در سال های بعد به وسیله ریزوم تکثیر می یابد. این علف هرز با بالا رفتن از روی درختان، به شکل چتری روی درخت را پوشانده و مانع رسیدن نور کافی به درختان و در نتیجه کاهش رشد، زردی درختان، کاهش عملکرد وکاهش کیفیت محصول می گردد.

علف های هرز شور، اسفند و پنیرک
 میزبان واسط سن های پسته بوده و در سال هایی که مراتع دچار خشکسالی شوند، این سن ها به باغ های پسته هجوم آورده و در روی این علف های هرز به زندگی و تکثیر می پردازند.

علف های هرز ازمک (مکو) و خارشتر (آدور)
 علف هرز خارشتر به علت داشتن ریشه عمیق، به شدت در بدست آوردن آب و مواد غذایی با درختان به رقابت می پردازد.

علف هرز انگل سس درختی
اخیراً در بعضی از باغ های پسته مشاهده می شود که این علف هرز به شکل اندام های طناب مانندی دور شاخه های درختان پیچیده و به دلیل تغذیه از گیاه میزبان، به تدریج باعث خشک شدن درختان می شود. بذر این علف هرز معمولاً به وسیله کودهای نپوسیده دامی وارد باغ می شود و پس از استقرار در خاک به وسیله علف های هرز کف باغ به درختان منتقل می گردد.
source:http://www.iranpistachio.org/

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme