آب نداریم……..

بحران کم آبی و تمام شدن سفره های آب زیرزمینی چند سالی است توسط عده ای زمزمه می شود. الان دیگه همه از خواب بیدار شده و دارن چشمای خواب آلودشون را با پشت دو دست محکم می مالند. چه فایده؟ دیگه چکار میشه کرد. بود ولی الان نیست.

باید کیک و کلمپه و حلوای فراوان تدارک دیده و همگی دنبال جنازه راه بیافتیم و با هم نجوا کنیم بیا سوته دلان با هم بنالیم. چون سفره ای که شور شد دیگه هر چقدر در بیابونهای کشورمون سد بسازیم!!!؟ و آب شیرین توی سفره بریزیم حالا حالاها دیگه شیرین نمی شه که نمی شه. با اگر و مگر هم نمی شه.

با باید شیرین بشه هم نمی شه . یالا شیرین بشو هم دیگه شیرین نمی شه. چون هزاران سال طول کشیده تا یک لایه آب شیرین با ضخامت چند متر بر اساس اختلاف چگالی خودشو از آب شور جدا کرده است. همون لایه ای که چه عجولانه و خودخواهانه تمومش کردیم. واقعا هنر کردیم!!. تو خیلی دشت ها هم با برداشت بی رویه و افت سطح سفره آب زیرزمینی سالانه سطح زمین نشست کرده و معادل نشستی که داریم از حجم مفید سفره برای همیشه کاسته شده است.

در نطر بگیریم برای یک سفره آب زیرزمینی با ابعاد چندین کیلومتری اگه یک سانتیمتر نشست سفره داشته باشیم در طول و عرض سفره ضرب بشود چه حجمی از سفره را سالانه از دست می دهیم. حالا که هم آب سفره شور شده و هم بخش عمده سفره سنگ شده می خواهیم چکار بکنیم. شاید به غمزه حل صد معما بکنیم!.

 
یه لحظه چشمامون را ببندیم و فکر کنیم که شصت هفتاد درصد از منابع آب زیرزمینی و همینقدر از اراضی کشاورزی وابسته به آبهای زیرزمینی را از دست بدهیم با چه فاچعه ای می تونیم قیاسش بکنیم. تمام روستاهای درگیر مسئله با تمام خیابوناشون، مدرسه هاشون، ساختمونا و بطور کلی تمام زیرساخت هایی که باید رها شوند و تبدیل به آثار باستانی بشوند. مشکل مهاجرت آدم هایی که همه دار و ندارشون را خرج جابجایی چاه هاشون کردند که آبی بیابند و نیافته اند. حالا کجا برای کار بروند؟ مگر نه اینکه یک منطقه تمامش به آب آباده.

 
بهر حال منابع زیادی داریم که بتوانیم با استفاده از این منابع، آب را از دور دست ترین نقاط به داخل کشور منتقل کنیم. چطوره برای انتقال یک خط لوله نفت که برای چند دهه بیشتر ازش استفاده نمی شود هزارن کیلومتر سنگ و بتن را سوراخ می کنیم ولی یک خط لوله انتقال آب که برای هزاران سال میتونه زندگی و توسعه را برای سرزمینمون به ارمغان بیاورد توجیه اقتصادی نداره؟

 
از نظر اقلیمی و طول و عرض جغرافیایی کشور ما، میزان رطوبت نسبی هوا، تعداد ساعات آفتابی و دمای هوا، حاصلخیزی خاک و …. کمتر جایی را سراغ داریم که بتواند با سرزمین ما برابری کند. هیچ جای دیگری یا کمترجایی است که بتوان رطب مضافتی بم، پسته، زعفران، گیاهان دارویی، انارو گردو و…..با کیفیتی که محصولات ما دارند، تولید کرد. بیاییم تا خیلی دیر نشده گر چه خیلی سخت و مشکل است چاره ای بیاندیشیم. همیشه یک راه حل وجود داره البته تا چه کسی یا کسانی بخواهنداین راه را پیدا بکنند؟!!.

دکتر سلمان محمودی میمند/source:mahmoodiagri.com